۱۳۹۲ فروردین ۱۶, جمعه

نیازمندی 2

به یک لیوان قهوه ی داغ و تلخ نیازمندیم تا زبان و کام و گلویمان را بسوزاند و از آن پایین برود و آنقدر تلخ ُ آنقدر تلخ باشد تا تلخی های این دنیا برایمان بسان ِ شربت بهار نارنج، شیرین و گوارا شود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر