۱۳۹۲ فروردین ۱۶, جمعه
نیازمندی 2
به یک لیوان قهوه ی داغ و تلخ نیازمندیم تا زبان و کام و گلویمان را بسوزاند و از آن پایین برود و آنقدر تلخ ُ آنقدر تلخ باشد تا تلخی های این دنیا برایمان بسان ِ شربت بهار نارنج، شیرین و گوارا شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر